Onthulling (gedicht)

Onthulling
~~~~~~~~

’t Is mogelijk een façade,
de manier waarop ik leef
doch als je verder kijkt ontwar je
al wat mij werkelijk omgeeft.

Ik sta op, maak me op
met beschermlaag factor x.
Ze zeggen ‘lief en zorgzaam’ tot…
dat laagje afbrokkelt tot niets.

Maar nul is geen getal,
zwart evenmin een kleur
dus alles wat ik toevoeg zal
steeds in iets beter resulteren.

Kijk dus verder dan wat je in iemand ziet,
luister naar de zuivere klanken van het hart.
Zo ontstaat alles uit een niets
en ontvang je méér dan je ooit had verwacht.

Wie goed doet, goed ontmoet:
men kan er iets uit leren.
De – oprechte – glimlach die begroet
zal ook naar jou terugkeren.

Hilde D.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Een woordje uitleg: gedichten zijn voor mij een manier om dingen te plaatsen, gebeurtenissen die ons hier te beurt vallen. Een manier  ook om iets van me af te schrijven. Wie hier als lezer nu pas aansluit zit mogelijk met vragen, bedenkingen… en valt er middenin. Wil je meer weten, lees dan ook wat hieraan voorafging: 1/ Ronddwalen 2/ Spiraal 3/ Vier seizoenen in een dag 4/ Hoofdzaak 5/ Cocon.

Aan de trouwe lezers vraag ik nog een beetje geduld tot alles terug in z’n plooien valt en het normale ritme weer kan worden aangevat. Dank voor jullie begrip en trouw.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~