Van die kleine onverwachte dingen. Het maakt een mens gelukkig. Zoals getagd worden door een andere blog. Het is deze keer Sofie die me voor deze gelukstag heeft genomineerd. Voor de tweede maal op rij in 2018 genomineerd, dat doet wat met een mens. Dank je wel, Sofie. Met plezier geef ik antwoord op al jouw vragen.… Lees verder # De gelukstag
Gewoontes ombuigen. Weer meer aandacht besteden aan lichaam en geest. En dat in 21 dagen. Er bestaan zo van die theorieën daarrond. Zoals die bewering van die plastische chirurg die opmerkte dat zijn patiënten gemiddeld 21 dagen nodig hadden om aan hun nieuwe leven te wennen. Heel wat psychologen namen die bewering over. Onterecht, zo… Lees verder 21 dagen (# 10.000 stappen)
Als kinderen nog kleuter zijn, staat men er vaak niet voldoende bij stil. Naarmate ze groeien, een eigen weg beginnen af te leggen in die groei naar volwassenheid, komt dit al eens vaker bovendrijven. Dierbare herinneringen van ‘toen ze nog klein waren’ komen steeds frequenter voor. De vriend komt mee naar huis en fotoalbums uit… Lees verder Zo moeder, zo dochter
moOImenten is een maandelijks weerkerende rubriek waarin er even wordt stilgestaan bij al die vanzelfsprekende dingen. Klein geluk zeg maar met groots effect. Hierna het overzicht van de maand maart. Dankbaar om… ♥ De auto die start, zelfs op van die dagen met temperaturen behoorlijk onder nul. ♥ Het dankbaar zijn van medebloggers, voor de… Lees verder moOImenten (maart 2018)
Eten en bewegen, daar draait het tegenwoordig vooral om. De juiste balans daarin vinden. Ook het weekend stond in het teken daarvan. Zaterdag Meer bewegen. Dat stond met stip op een hier op ons lijstje. Meteen de daad bij het woord gevoegd. Op zaterdagmorgen – de zon was heel uitnodigend – naar een wekelijkse markt… Lees verder Wat het weekend bracht (17)
O jee. Dat is wat het stemmetje in mijn hoofd zei toen ik me na lange tijd nog een keer gewogen had. Te lang, te vaak stil gezeten. Meer ge(emo)snoept. Minder beweging genomen. Met alle gevolgen van dien. Ik heb er aanleg voor, ja. Voor dat jojo effect na de winter. Het vreemde is, in… Lees verder Het jojo effect na de winter (# 10.000 stappen)
Winter vandaag. Neen, ’t is nog geen lente. Met een vers laagje (poeder)sneeuw toen ik door het raam keek bij het opstaan vanmorgen. We bleven er geruime tijd van gespaard maar in the end is influenza hier ten huize toch óók langs geweest. Een bezoeker van wie ik liever de hielen dan de tenen zie.… Lees verder 3 onmisbare boeken uit m’n gezondheidsbib
Brieven schrijven. Brieven krijgen. Iets wat voor sommigen onder ons iets prehistorisch lijkt. Voor wie hiermee is opgegroeid (ondergetekende 🙂 ), is hieraan altijd wel een vleugje nostalgie verbonden. Het juiste briefpapier zorgvuldig uitkiezen, bijpassende envelop, de ziel uit je lijf schrijven en alles onder omslag brengen en op de post doen. Niet te vergeten… Lees verder Nog ergens in een doos: mijn postzegelalbum
Soms overvalt het me. Dan voel ik de bui van ver al hangen. De bui die onrust heet. Diep in mij. Soms heel aantoonbaar of -te verklaren vanwaar het komt. Andere momenten ook weer niet. Dan komt het zomaar out of the blue aangestormd. En is het daar. Prikkels komen dan dubbel zo hard binnen.… Lees verder Wat ik doe om rust te vinden
In deze rubriek – moOImenten – wordt er maandelijks een keertje stilgestaan bij al die mooie geluksmomenten van de voorbije maand. Kleine gelukjes zeg maar, van die vanzelfsprekende dingen waar er vaak aan voorbij wordt gegaan. Klein geluk kent grootse effecten. Door hierbij wat vaker stil te staan, groeit daar het besef van dankbaarheid. Dat… Lees verder moOImenten (februari 2018)
