Waarom complimenten geven voor sommigen zo moeilijk is

Vraag jij je dat ook wel eens af, waarom sommigen het zo moeilijk hebben om complimenten te geven? Alsof het een soort drempel is, waar men over moet. Er wordt dan rond de pot gedraaid, vergeleken met eigen kunnen of men kan het niet over de lippen krijgen. Er wordt wel ‘iets’ gezegd maar een uitgesproken compliment geven, dat schijnt teveel gevraagd. Nochtans, zo moeilijk is dat niet.

• De collega die net binnen komt gewaaid en duidelijk in haar nopjes is met haar nieuwe outfit. ‘Oh wow dat staat jou echt heel mooi!’
• De winkelbediende die zoals altijd vriendelijk is. ‘Het is echt aangenaam om ergens te komen waar men vriendelijk en gedienstig is.’
• Iemand enthousiast horen vertellen over een etentje buitenhuis. ‘Ik ben blij voor jou dat je er zo van genoten hebt.‘
• Een zelfgemaakt werkje dat mooi is. ‘Ik vind dat je dat mooi gedaan hebt. Je hebt echt talent.’
• Een mooie foto die wordt gepost. ‘Dat is echt een mooie foto! Knap gedaan!‘

Waarom is het zo moeilijk voor sommigen om dit over hun lippen te krijgen? Wanneer men er dan toch iets over wil zeggen, lijkt het voor sommigen een hele opgave. Men is dan ook zeer zuinig met woorden.

Je herkent wellicht reacties als ‘Oh ja, leuke outfit wel. De mijne lijkt daar heel erg op.’ of ‘Buitenhuis gaan eten, dat is bij mij lang geleden. Dat komt er bij ons niet van. We hebben het altijd tè druk.‘ of ‘Ik ken ook iemand die…‘ of ‘Met welk fototoestel heb je die foto genomen?‘ (terwijl er over de foto zelf in alle talen wordt gezwegen). Vergelijken, altijd maar dat vergelijken.

Blijkt dat jaloezie en/of onzekerheid vaak de reden is/zijn.  In de ogen van sommigen halen ze zichzelf dan naar beneden, omdat ze die ander ‘ophemelen’.  Zijn er dan wel als de kippen bij om kritiek te leveren, die ander af te breken of erger nog haarfijn uit te leggen hoe ‘zij het doen’.

Complimenten geven èn ook leren aanvaarden is nochtans heus niet zo moeilijk! Zolang het spontaan en gemeend is, is daar niets mis mee. Er bestaat weliswaar ook nog een ander soort complimenten.

Complimenten om in de gunst te spelen en van de ander iets gedaan te krijgen. Het soort reactie dat ik dan geef, is heel ‘sec‘, heel ‘cool‘ of ik reageer daarop zelfs helemaal niet. Omgekeerd kan ook, dat ik dan heel zelfzeker en pocherig overkom. ‘Oh ja dat weet ik, dat hebben er mij nog al gezegd!‘, zoiets in die trend.

Het is een soort van pantser dat ik dan opbouw, een beschermlaagje voor mezelf. Ik vind het met name niet fijn, om zulke complimenten te krijgen. Het is het soort complimenten dat bij mij heel gemaakt overkomt.

Dat men zelfs zoiets heeft uitgevonden als complimentendag.  Het zegt veel over onze maatschappij en vooral over de manier van omgaan met elkaar. Waarom niet van elke dag een complimentendag maken? Jammer vind ik, dat er heel wat verloren gaat aan spontaniteit omwille van die jaloerse andere. Waarom zou je jouw talent niet in de kijker plaatsen? Tonen wat je in je mars hebt? Wie weet kan je er heel veel anderen mee inspireren? Het maakt niet uit hoe ‘een ander’ dat doet.

Gewoon jezelf zijn, je eigen unieke zelf want zo zijn er geen twee. En het hoeft heus niet tot in de puntjes en afgewerkt-perfect te zijn. De groten der aarde zijn immers ook ooit zo begonnen, met fouten maken, beginnen en herbeginnen en vooral volhouden. De sociale media hebben hierin evenmin een stimulerende rol gespeeld.

Er wordt geteerd op het aantal ‘vind-ik-leuk‘ dat wordt verzameld, zonder dat de echtheid daarvan te achterhalen is. Waar is de spontaniteit gebleven, het praten met elkaar? Men creëert een schijnbaar perfecte wereld. Niets is minder waar. Vergeet niet dat er vaak enkel een afgewerkt produkt wordt getoond en geen probeersel.

Wees maar zeker dat er eerst een lange en vermoeiende weg werd afgelegd vooraleer men tot dat éne verhoopte resultaat is gekomen. Dat halffabrikaat wordt – uiteraard – niet getoond. Of het nu gaat om kooktalent, creatief talent, schrijftalent, sportief talent, organiseer talent, fotografeer talent, of welk talent dan ook.

Wees gewoon trots op jezelf, zonder meer. Vraag je eens wat minder vaak af hoe een ander dat doet. En start vandaag nog met complimenten uitdelen, om te beginnen aan jezelf. Je zal merken dat het ene het andere de hand geeft. Positiviteit trekt het positieve aan. Omgekeerd geldt net zozeer.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hoeveel complimentjes heb jij vandaag uitgedeeld en aan wie?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Meer lezen zoals dit?

Hoe anderen mij zien

Solliciteren: Over kernkwaliteiten en valkuilen