Wat ik oòk leerde door boeken

[Waarom ik het éne boek graag lees en het andere niet]

Ik vraag het me al eens af, hoe het komt dat de éne auteur wel, de andere- niet graag wordt gelezen. Heeft het te maken met land van herkomst, met cultuur, mogelijk hun manier van schrijven en aanvoelen/beleven, met leeftijd of met het moment misschien, de stemming waarin men zich als lezer bevindt? Of omdat men een leestip kreeg van iemand die qua leessmaak zowat op dezelfde golflengte zit? Er is geen lijn in te trekken, en toch…

Door te beginnen deelnemen aan verschillende book challenges (je vindt ze onder m’n Boeken hoekje hierboven, bij Book Challenges), heb ik me die vraag ook eens gesteld. Waarom het éne boek me meteen in de ban houdt, terwijl ik bij het andere al na de eerste tien pagina’s zin heb om het weg te leggen en nooit meer in verder te lezen. Toen ik dan zo al die lijstjes naast elkaar had gelegd, begon me toch iets te dagen, met name…

• dat boeken van Scandinavische auteurs me nog nooit hebben teleurgesteld. Dit zowel wat thrillers betreft (Jussi Adler-Olsen/Inger Frimansson/Liza Marklund/Roslund & Hellström) als romans (Fredrik Backman/Marianne Fredriksson/Riika Pulkkinnen) of autobiografieën (Karl Ove Knausgard).
• dat tijdsgenoten me telkens nog nèt dat tikkeltje meer boeien, met meer overredingskracht om nog andere boeken van hen te gaan lezen. Als voorbeeld: Karl Ove Knausgard/Jodi Picoult/Karin Slaughter/Kathryn Stockett/Esther Verhoef/Carlos Ruiz Zafón. Omgekeerd geldt evengoed: bij jongere auteurs mis ik – vaak – iets (als voorbeeld: Emily St. John Mandel/Lara Taveirne).
• dat er ook bij Amerikaanse auteurs heel wat boeiende schrijftalenten tussen zitten. Ik denk dan bijvoorbeeld spontaan aan Jenna Blum/Jodi Picoult/Karin Slaughter/… Idem dito voor Engelse auteurs zoals Sarah Dunant/Nicci Gerard.
• dat de Nederlandse auteurs, van wie ik een boek las, in de meeste gevallen een voltreffer zijn. In dat rijtje horen thuis: Arthur Japin/Saskia Noort/Simone van der Vlugt/Esther Verhoef.
• dat – wanneer we dan meer zuidwaarts gaan – auteurs met zuiderse roots ook erg mooi kunnen schrijven. Denk maar aan Ish Ait Hamou/Khaled Hosseini/Giordano Paolo/Carlos Ruiz Zafón/Sandro Veronesi…
• dat, van de weinige boeken van Canadese auteurs die ik heb gelezen, het telkens ging om dystopische romans (not my piece of cake 😉 ). Toeval? Of schrijven ze daar graag in dat genre? Namen: Margaret Atwood/Emily St. John Mandel.
• dat ik uit de naam van sommige auteurs niet zo meteen kon opmaken van waar die afkomstig waren.
  Uit Australië: Markus Zusak
  Uit Nieuw-Zeeland: Graeme Simsion
  Uit Zwitserland: Joël Dicker
• dat er auteurs zijn van wie ik een eerste boek mogelijk niet op het juiste moment heb (uit)gelezen en dus misschien een tweede leeskans dien te geven zodat ze me mogelijk wèl aanspreken 🙂 . Ik denk dan spontaan aan J.M. Coetzee/Jonathan Franzen/Arnon Grunberg/P.F. Thomése.
• dat ik nog maar bitter weinig gelezen heb van ondermeer Ierse- (John Boyne/Denise Deegan) of Franse auteurs (Tatiana De Rosnay), alsook nihil van Oost-Europese auteurs (TBR: Alicja Gecinska – Polen).
• dat ik dus met andere woorden nog heel veel wil ontdekken in het schrijverslandschap, niet in het minste boeken uit zoveel mogelijk landen. Dankzij Becky’s Book Challenge op Goodreads (Literaire wereldrondreis in 100 boeken) kan daar nu werk van gemaakt worden. En het grote voordeel aan die challenge: er staat geen tijdslimiet op :-).

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wie behoren tot jouw favoriete auteurs? Doe jij mee aan de Boekenreis rond de wereld? 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~