Fragmenten

Wat het weekend bracht (2022 – #1)

Het weekend hield enkele geplande- en niet-geplande activiteiten in. Na Driekoningen (6 januari) is het hier de gewoonte om de kerstboom en kerstspulletjes weer op te bergen. Het éne jaar wil ik dat nog zo lang mogelijk vasthouden en wordt het uitgesteld tot einde januari.

Het andere jaar – zo ook in 2022 – wil ik dit zo snel mogelijk weer opbergen. Kerst is voorbij en ’t is mooi geweest, ’t is goed geweest. Goed in de zuiverste betekenis van dat woord.

Het opbergen gebeurt hier ook heel systematisch. Ik leg dan eerst alle kerstspullen op tafel, sorteer dat om het daarna overzichtelijk op te bergen. Zoiets geeft me ook rust, overigens, te weten dat alles netjes en overzichtelijk opgeborgen ligt. Kijk maar.

kerst – decoratie

Op zaterdag stond een afspraak in het vaccinatiecentrum op de kalender. Ik heb me bewust erg rustig gehouden. Extra veel water gedronken voor èn na (een tip, die ik meekreeg van goede vriendin K.), wat voor mij overigens geen punt is. De ontvangst was er hartelijk, de verpleegkundige stelde me op het gemak, gaf tips mee en bood een luisterend oor.

Het verliep – en verloopt nog steeds – goed. Dat wil zeggen: geen nare nevenverschijnselen of -bijwerkingen. Ik mag m’n twee pollekes kussen!

vaccinatiekaart

Verder was het hier het routineuse werk: de wekelijkse boodschappen, de was en zo meer. Dat alles, rustig op ’t gemakje en zonder haast. Weekmenu’s blijven voor mij ook een topper, het spaart veel tijd uit tijdens de week! [In: Hoe ik tijd uitspaar tijdens de avondrush]

Op zondag voelde ik me nog steeds oké. De zon kwam erdoor en ook de zin om te gaan wandelen. Terwijl ik door de fotoboeken aan het bladeren was, kwam ik erop uit dat ik precies een jaar voordien gaan wandelen was naar het Donkoeverpark (het fotoverslag van toen vind je daarzo).

Het gaf me dat duwtje in de rug, dat ik net nodig had. Dus hop…naar buiten, opnieuw naar het Donkoeverpark! En mensenlief, wat heeft dit weer deugd gedaan.

Het gaf me nieuwe energie, maar wàt blij dat de zon eindelijk was doorgebroken. Ik koppelde er nog een bezoekje aan het naburige tuincentrum hier, aan vast. Dit mooie plantje (tradescantia) dat perfect past bij die tafelloper in de inkomhal en een Kaartje-op-zondag voor een andere goede vriendin, M., die een nieuwe job aangaat. Soms heeft een mens echt niet méér nodig, om die sprankel blijdschap te voelen.

kaartje

En dat was het alweer, het weekendoverzicht.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

24 gedachten over “Wat het weekend bracht (2022 – #1)

    1. Dit is zo één van die plekken waar ik al eens graag naar terugkeer, Sandra. De rust die ik er ervaar, is echt zalig. Veel succes binnenkort met jouw prik!

      Like

    1. Het weer speelde hier ook een enorme rol in. Ik heb genoten van die kerstperiode, bewuster tegenover andere jaren, het verliep rustiger ook. Maar voor alles is een tijd, ook een tijd van opruimen en opbergen :-).
      Het geeft me rust, te weten dat ik volgend jaar maar die dozen hoef te openen en merken, dat alles zo overzichtelijk terug te vinden is (en zeker de kerstlichtjes, zonder dat deze in de knoop liggen haha).
      Fijn dat je kwam reageren, welkom hier!

      Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.