# Book challenge 2021 – update N° 2

boeken

Nog eens meedoen aan de #verbeeldingbc2021, dat was een goede keuze. Ik merk dat boeken lezen me tot rust brengt. Even die gedachten verplaatsen in een andere tijd, op een ander continent of om welke reden dan ook. Even geen afleiding of een keer niet dat hoofd dat met mijn gedachten aan de haal gaat en de focus op dat éne boek.

Per maand wordt hier een update geplaatst rond die uitgelezen boeken.  In de kortste maand van het jaar, februari, heb ik 4  boeken gelezen. Dunne boeken, dikke boeken, het maakt niet uit zolang het maar ontspannend blijft (no pressure, weet je wel 😉 ). Ook in februari heb ik hiermee een aantal thema’s gecombineerd uit de Verbeelding Book Challenge. Welke boeken me daarbij hebben geholpen, lees je hierna.

Update N°2: 4 boeken gelezen

Corina Bomann: De maneschijnsonate (roman) **** 

Challenges

• Verbeelding book challenge 2021 : 2 thema’s
  6. Een boek met een boom op de cover +
  19. Een boek dat zich afspeelt op het zuidelijk halfrond 
• Goodreads reading challenge: 4/12

Samenvatting

Sumatra, 1902. De rijke landeigenaar Paul ontmoet de knappe, veelbelovende violiste Rose. Het is liefde op het eerste gezicht, maar kort na het begin van hun ontluikende affaire verdwijnt Paul spoorloos. Dit heeft grote gevolgen voor het leven en de carrière van Rose: ze zal nooit meer vioolspelen.

Berlijn, 2009. Lilly krijgt een prachtige oude viool in handen. Als ze op zoek gaat naar de geschiedenis ervan, blijkt die verbonden te zijn met haar eigen familiegeschiedenis…

Mijn mening over het boek/de auteur

Ik las al eerder een boek van deze auteur (zie recensie Het Vlindereiland) en dat benieuwde me beslist naar meer werk van haar hand. Ook dit boek is zo bloedmooi! Het neemt je helemaal mee naar het Indonesische Sumatra, dus in het zuidelijke halfrond. Net zoals in haar vorige boek, springt de auteur ook hier weer van heden naar verleden en omgekeerd. Het dompelt je onder in de Indonesische cultuur, tussen de rijst terrassen en prachtige natuur,  bij de volksstam van de Minangkabau, waar nog de adat (of het matriarchaat) heersend is.  

Het is een verhaal van familiegeheimen, tradities, van een (geheime) liefde waarin je zò meevoelt met de hoofdpersonages. Dat is énerzijds Rose Gallway, de eerste eigenares van de viool, die afstamt van een Indonesische moeder en een Engelse vader. Het andere leven is dat van Lily Kaiser, die als nieuwe eigenares – en ongevraagd – plots in de ban geraakt van deze geheimzinnige viool. In haar zoektocht naar de afkomst van dit mystieke instrument, ontmoet Lily een aantal interessante mensen die haar hierbij helpen. Iets wat haar – zowel letterlijk als figuurlijk – verder brengt dan ze zelf initieel ooit had durven dromen. 

Het soort boek dat ik gerust nòg een keertje zou lezen, en waarvan je na de laatste bladzijde spijt hebt dat het uit is. Zonder de minste twijfel, 4 sterren waard!

Niccolò Ammaniti: Ik ben niet bang (roman) ** 

Challenges

• Verbeelding book challenge 2021: 1 thema
  16. Een boek met in de titel een woord dat een gevoel uitdrukt
• Wereldliteratuur volgens Steinz
• Goodreads reading challenge: 5/12

Samenvatting

Net toen ik Salvatore bijna had ingehaald hoorde ik mijn zusje schreeuwen. Ik draaide me om en zag haar verdwijnen, kopje onder in het graan dat de heuvel overdekte. Het is de heetste zomer van de twintigste eeuw. De setting: een kleine gemeenschap, bestaande uit vijf huizen, omringd door korenvelden. Terwijl de ouderen binnen schuilen tegen de hitte, trekken zes kinderen er op hun fietsen op uit, in de door de zon geteisterde, desolate omgeving. Wanneer ze in een verlaten en onbewoonde boerderij op onderzoek uit gaan, stuit de negenjarige Michele Amitrano op een geheim, een geheim dat zo indrukwekkend en zo verschrikkelijk is dat hij niemand erover durft te vertellen. Om in het reine te komen met zijn ontdekking, moet Michele over morele dilemmas heen stappen en de strijd aangaan met zijn geweten.

Mijn mening over het boek/de auteur

Een coming of age roman dat me op de éne of de andere manier wel in de ban hield. Ergens halverwege had ik het gevoel, dat de ontknoping van ‘het geheim’ er nooit echt zou komen. Toch wou ik het verder lezen. Dat is de verdienste van de auteur, die duidelijk een ervaren verhalen verteller is. Hij weet ragfijn met zijn pen de gedachten te verwoorden vanuit het hoofd van een negenjarige. 
Er zit ook wat spanning in het verhaal, zelfs op het randje van een zeker horror gehalte. En toch…ik miste net dat ietsje meer om er nog boeken van te lezen, van deze Niccolò Ammaniti. Ik bleef eerlijk gezegd zowat op m’n honger zitten, had hiervan meer verwacht en zeker van de afloop van het verhaal. Wat mij betreft, 2 sterren waard.

Marjoleine De Vos: Je keek te ver (non-fictie) *** 

Challenges

• Verbeelding book challenge 2021: 1 thema
  20. Een boek waarin het hoofdpersonage dezelfde job/hobby heeft als jij
• Goodreads reading challenge: 6/12

Samenvatting

Marjoleine de Vos wandelt elke dag een rondje vanuit haar huis in het Noord-Groningse Zeerijp. Onder een strakblauwe hemel, een grijs wolkendek of genadeloze regen, ze zijn er altijd: de akkers in bloei of kaal, de kraaien, de bomen in alle stadia van blad of niet blad, het kerkje van Eenum. Soms uien op het land, soms dollende hazen – alles is altijd hetzelfde en altijd anders.

Wat is het toch dat je zo kunt verlangen naar wandelen, vraagt De Vos zich af in Je keek te ver. Ze denkt na over het verschil tussen stad en platteland, de plek van cultuurlandschap in Nederland, over de kunst van het verliezen, landschapsleescursussen.

En over hoe het hoofd zich verhoudt tot het lichaam: vaak zijn gedachten maar al te druk bezig, alsof je helemaal niet door een landschap loopt maar uitsluitend door je eigen bange, drukke hoofd. Kijk om je heen, moet je dan tegen jezelf zeggen. Niet de tijd in, maar over het land. Je keek te ver. Dat wat je zoekt is hier.

Mijn mening over het boek/de auteur

Dit boekje kwam ik toevallig tegen tijdens mijn bezoekje aan de plaatselijke bib. Het sprak me instant aan. Temeer omdat ik zelf ondervind, hoe deugdzaam zo’n wandeling in de natuur kan zijn. Ik durf te stellen dat wandelen een nieuwe hobby van me is geworden. Ik heb dit dan ook graag gelezen! Wat de auteur omschrijft is oh zo waar: zodra je in de natuur bent, is dat hoofd niet langer de baas en worden andere gedachten even on hold geplaatst. Dit is zo’n boekje dat je regelmatig bij de hand neemt en graag nog een keertje leest. Zeker 3 sterren waard! 

Enkele treffende quotes uit het boekje

Je hoofd gaat mee natuurlijk en dat weet zich heus wel een weg terug te banen, dat ziet overal aanleiding om te missen. Het is alleen tijdens de wandeling niet steeds de baas. (pag. 22)

Pas als je hardnekkig blijft kijken naar steeds maar hetzelfde doe je ontdekkingen, dan zie je gebeurtenissen in kleine veranderingen. (pag. 29)

In het klein verandert alles en blijft niets la même chose. Herinneringen die eerst pijn deden overal waar je ze aanraakte, zijn op een dag te benaderen. (pag. 38)

Vreugde. Een bijna opwindend gevoel van hier-zijn en in leven zijn en dit zien. (pag. 49)

Wie buiten loopt, verwondert zich eerder over het geel van het riet of de zonnevlekken onder een boom, dan over het feit dat het kijkende oog bestaat. Aan zulke dingen denk je dan niet, je wòrdt je kijken, je blik. (pag 62 – 63)

Laura Lippman: Wie er breekt (thriller) ** 

Challenges

• Goodreads reading challenge: 7/12

Samenvatting

Polly en Adam ontmoeten elkaar in de lokale bar van het stadje Belleville. Polly is op weg naar het westen, Adam zegt ook op doorreis te zijn. Toch blijft ze en hij blijft ook – geïntrigeerd als hij is door deze mysterieuze en zwijgzame roodharige vrouw. Een zonnige, hete zomer lang verliezen Polly en Adam zich in een hartstochtelijke liefde.
Toch weerhoudt iets ze ervan zich compleet aan elkaar te geven. Gevaarlijke, zelfs dodelijke, geheimen staan tussen hen in. Dan valt er een dode. Was het een ongeluk of onderdeel van een plan? Inmiddels zijn Adam en Polly zo verweven in elkaars levens en leugens, dat ze geen van beiden weten hoe ze elkaar de rug toe kunnen keren – en of ze dat wel willen. Wie zal als eerste breken?

Mijn mening over het boek/de auteur

Van deze thriller auteur las ik niet eerder een boek. Hoewel een zekere spanning wordt opgebouwd en het verhaal je op een dwaalspoor brengt, toch miste ik hier iets. Een thriller die geen echte page turner is met andere woorden. De kans is dan ook gering, dat ik van deze zelfde auteur nog andere thrillers zal lezen (tenzij iemand van jullie een ander boek van haar kan aanraden?).  Anderzijds, slaagt Laura Lippman er wel in, om je aan het lezen te houden, mede dankzij een aantal geslaagde cliff hangers. 

De spanning die wel goed voelbaar is doorheen het verhaal, is deze die er hangt tussen beide hoofdpersonages, iets wat hen eerder samenbrengt dan uiteendrijft. En inderdaad: je vraagt je af, hoe lang hun relatie nog zal standhouden vooraleer ze breekt, door de geheimen die tussen hen in staan. Voor wie houdt van geen àl te spannende boeken en toch eens een thriller wil uitproberen, is dit mogelijk een goed begin. Voor mij 2 sterren waard. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Meer leestips nodig?

Pagina: Verbeelding book challenge 2021

Bericht: # Book challenge 2021 – update N° 1