Het is bijna zover, straks kunnen we dat beruchte jaar 2020 met z’n allen uitwuiven. Al zal het ongetwijfeld nog z’n invloed hebben op het nieuwe jaar.
Dat jaar 2020 was niet bepaald m’n meest glorieuze, productieve of inspiratierijke blogjaar. Er zaten soms zelfs hiaten tussen van enkele maanden. Ik maak me echter geen illusies, te weten dat ik duidelijk niet de enige was die dit zo heeft ervaren. Ik volgde hierin m’n eigen ritme, en dat voelde uiteindelijk goed. Wat ik vooral wil onthouden is, de vriendschap in het bijzonder dat jaar, die ik ook hier mocht ervaren. Om te starten dus een welgemeende:
De momenten dat ik hier (of op jullie blog) aanwezig was, zijn zeker het herinneren waard. En daarom: een traditioneel overzicht. Making memories, weet je wel. Zo’n overzicht, ik vind dat altijd fijn.
Eens terugbladeren in de tijd aan de hand van foto’s (hoe meer foto’s, hoe liever 😉 ), overzichten, dagboeken, m’n Bullet Journal. De mensen die je ontmoet, die mee je pad verder bewandelen of omgekeerd, die dat pad dan plots om onverklaarbare reden verlaten. Het maakt allemaal deel uit van het leven. De besten blijven en zo ook de momenten die je met die ‘besten’ hebt mogen delen.
Wat 2020 bracht (een overzicht)
Januari, remember, toen er nog geen (corona) vuiltje aan de lucht was. M’n mooiste en verste herinnering van het jaarbegin, was die memorabele uitstap naar Maastricht. Het staat al zeker op m’n wil-ik-nog-eens-bezichten-lijstje en is hier intussen ook toegevoegd aan m’n Bucket list, die weliswaar aan een herziening toe was.
Wat ik me ook zal herinneren voor eeuwig en drie dagen: m’n eerste ervaring ⇓ met Aalst carnaval februari 2020. Ik kan u zeggen: dat is echt eens de moeite om once in a lifetime mee te maken! Die sfeer, die vriendschap, het gemoedelijke dat er rondhangt.
Zeg nu zelf: een mooiere outfit als deze ⇓ bestaat er toch niet (ahum)?
Om nog maar te zwijgen van plezante mensen die alleen maar plezier willen maken. Mensen van Aalst zelf of van ver daarbuiten: iederéén is er welkom op zo’n moment. Het heeft me ontzettend aangenaam verrast! Het gaf me een goed gevoel. Top collega’s die me toen mee onder de arm hebben genomen, nog steeds zo dankbaar voor!!
En toen… in maart… sloeg onverbiddelijk het virus toe… wat een bitterhard contrast met deze laatste mooie memory!
De eerste onoverkomelijke lockdown in België werd afgekondigd. Dat was balen! Hoe gingen we dit aanpakken, om niet teveel in dat hoofd bezig te zijn? De redding waren toen wel de vele wandelingen in eigen buurt die we (m’n dochter en ik) hebben gemaakt. Oortjes in, muziek op en …blijven gaan. Gewoon genoten van alles, wat er in eigen buurt te ontdekken viel. Toen te moe, te uitgeput, die energie die tè ver zoek was, om daarover te komen bloggen. Vandaag deel ik graag met jullie de foto’s die er toen ⇓ genomen zijn.
In april komen gewoonlijk de paasklokken langs en spreken we dan naar aloude traditie af bij m’n ouders waar we samen Pasen vieren, in ’t lang en uitgebreid. Helaas, de pandemie stak ook hier een stokje voor. Het werd enigszins anders ingevuld dat jaar. Je leest (en ziet) er alles over in [Wat Pasen 2020 bracht].
Het voordeel van zo’n lockdown was wel, dat m’n creatieve kant hierdoor ook sterk werd aangewakkerd. Ik haalde m’n stansmachine er nog eens bij voor zelfgemaakte paaskaartjes. Wat ook gelukkig terug aan bod kwam: m’n moOImenten (april 2020). Het startschot om deze maandelijkse gewoonte weer aan te wakkeren. Net zoals m’n Bullet Journal, die weer wat meer aandacht kreeg.
Mei is bij uitstek de moederdag maand. Ook daar weer: dit werd anders ingevuld omwille van… Op zulke momenten is een mens creatief om toch diegene in de bloemetjes (ook letterlijk) te kunnen zetten, zij het wel op veilige afstand dankzij on-line winkelen, uiteraard bij de lokale handelaars. Al bij al een geslaagde moederkesdag, en ook m’n dochter zorgde toen voor de mooiste en leukste verrassingen die dag.
Na moederdag volgt vaderdag in juni. Hier konden we heel even samenkomen, weliswaar nog met de nodige voorzichtigheid. Het was wel duidelijk: de pandemie was nog lang niet gedaan… Er volgde naar alle verwachting en zonder pardon een tweede lockdown.
Bijgevolg ook géén vakantie naar het buitenland om naar uit te kijken in deze beginnende zomertijd, wel een logje toegewijd aan het – tot hiertoe – mooiste vakantieland ever (in: Portugal day). Al zijn er ongetwijfeld nog vele andere mooie bestemmingen (zie opnieuw m’n Bucket list) het ontdekken waard.
Juli-augustus, de zomertijd en onze #staycation 2020 waarvan hierna ⇓ ook enkele beelden die hier nooit eerder zijn getoond. Ge hebt dus ne primeur op zak ;-). Heel opvallend was de leegte, de stilte, amper iemand in de verte daar op het strand aan ’t zeetje. Zelfs in Brugge vielen er weinig toeristen te bespeuren, op dagen waarop je anders een massatoestroom aan toeristen zou verwachten. Eerlijk? Het was niet zoals andere jaren. Het gevoel dat we andere jaren hadden van ‘een opgeladen batterij na de vakantie‘, bleef achterwege. En er zouden nog zware maanden daarop volgen…
Waar het corona tijdperk wèl voor heeft gezorgd: dat ik in augustus ne vélo heb gekocht en dat was duidelijk de beste beslissing ever. Hierdoor werd die drempel om buiten te blijven bewegen toch net iets minder hoog, voornamelijk op momenten dat ik hier alleen in m’n kot zat… Voor de weetgierigen onder u: het was zomaar eventjes 15 jaren geleden dat ik nog een fiets had gezien lees erop gereden maar…zoiets verleer je duidelijk niet…
In september – na een hele zomer lang niet te hebben geschreven hier op de blog (in m’n dagboeken des te meer) – werd de blog-draad hier uiteindelijk opnieuw opgepikt. Na die uitputtingsslag – die de vele nodige (werk)aanpassingen met zich hadden meebracht – kwam ik toevallig een boek tegen, dat me daarbij kon helpen. Een boek en meteen inspiratie voor nieuw blogvoer met deze boekrecensie, over hoe ik langzaam maar zeker terug op krachten kwam. En toch een lichtpuntje die maand: m’n dochter die haar rijbewijs had gehaald!
Met mondjesmaat weliswaar, maar hier en daar verschenen in oktober al eens meerdere berichten. Ondermeer tijdens zo’n creative mood in oktober en een wel hele leuke techniek om zelf (herfst)kaarten te maken. Een techniek die overigens ook toe te passen is voor ook andere gelegenheden (verjaardagen, kerstkaarten, andere felicitaties…).
Het was pas in november dat m’n ouwe getrouwe blogritme terug is gekomen. En een tweede uitstap: een wel hele originele zoektocht in de buitenlucht met een street art festival [In: Weekendtip – paardenkoppen spotten in Dendermonde]. Mooi, hoe zoiets als een lockdown toch – ondanks de vele restricties – het creatieve in mensen ongelooflijk aanwakkert.
Er werd hier opnieuw aandacht geschonken aan die andere hobby van me: boeken lezen. Daarop volgde een logje voor inspiratie met leesvoer. Ik was die maand ook haast vergeten dat deze blog 5 jaar bestaat en postte in december ook nog eens een tag over bloggen (waarom ik blog – waarover – hoe vaak?). Thuiswerken werd hier ook de norm en ik moest ook hierover toch even m’n ei kwijt.
Nog in december, diende het kerstdilemma 2020 zich aan. December is ook zo’n maand dat ik meer reflecteer, eens alles op een rijtje zet, mezelf op weg help voor meer rust in dat hoofd, en in het bijzonder dat bewuste jaar me ook afvroeg of ik de enige ben die…. Hier mocht ik gelukkig op (vooral) veel begrip, steun en inleving rekenen. Al bleef dat gevoel van eenzaamheid in die donkere dagen toch heel inherent aanwezig.
De Warmste week heeft ertoe geleid – mede danzij een live stream die ik hierrond had gevolgd – dat ik erover kwam schrijven [In: Openhartig over eenzaamheid]. Net op tijd mocht ik genieten van een weekje kerstverlof. de mentale rust kwam langzaamaan terug zonder al te veel gefeest, gewoon op ’t gemakje thuis in onze eigen bubbel. Alles voelde zo vreemd, zo anders, al mocht die kerstboom vooral nù niet ontbreken. Die kerstboom die voor ons een hele symbolische waarde heeft net zoals 5 andere tradities [In: Geen kerst zonder kerstboom (en 5 andere tradities)].
Kerst is nooit eerder zo rustig verlopen. Ook Nieuwjaar zal nimmer met zoveel stilte uitdoven als 2020, zonder vuurwerk, de jeugd die helaas niet voluit mag feesten en een jaar verkl… aan hun neus voorbij ziet gaan, op een moment in hun leven dat je net zoveel mogelijk moet kunnen genieten.
Nooit eerder heeft een jaar mentaal zo zwaar op ons doorgewogen. Gelukkig waren we er voor elkaar, en gelukkig rapen we stukje bij beetje sprankeltjes hoop en porties nieuwe moed bijeen. Dat laatste vooral, laten we ons daaraan nu beginnen vastklampen.
Aan ieder een rustig jaareinde, een goed begin en een hoopvol vervolg toegewenst.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hoe kijk jij terug op het voorbije jaar? Is er iets dat je met ons wil delen?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Meer lezen zoals dit? Via deze links:
Jaaroverzicht
Wat 2017 bracht…
Wat 2018 bracht (een overzicht)
Wat 2019 bracht (een overzicht)
Eerdere weekoverzichten
Wat de week bracht
Wat het weekend bracht
Regenboogbui 
2020 was een jaar waarin ons leven aardig door elkaar werd geschud. Toch waren er heel wat positieve punten. Laten we beseffen wat echt belangrijk voor ons is en hopen dat we in 2021 weer van onze geliefden mogen houden en genieten.
Mijn beste wensen voor 2021.
LikeGeliked door 1 persoon
Spijkers met koppen die je hier slaat. We hebben hier veel uit geleerd en ik hoop dat, dat besef nu ook mag blijven. 2020 wil ik zeker niet volledig afbreken want zonder dat bijzondere jaar zouden we nu ook niet staan waar we nu zijn beland. Beseffen wat en wie er ècht toe doen en daar dankbaar om zijn…inderdaad. Mooie reactie.
Ook voor jullie de beste wensen voor een mooi en goed 2021.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een prachtige wandelfoto’s! Dat wandelen was hier ook talrijk aanwezig in 2020, en dat zetten we zeker verder in 2021! Jammer dat er even een blogstilte was, maar je eigen tempo volgen is de enige juiste keuze!
Hier woog 2020 mentaal ook vrij zwaar door, maar er waren zeker heel veel mooie momenten en kleine lichtpuntjes. Op mijn blog volgt ook nog een overzichtje :-).
LikeGeliked door 1 persoon
Dat waren dan ook prachtige wandelmomenten. Ik ben nog steeds blij dat ik deze plekken ontdekt heb hier in eigen buurt. Vandaag zelfs goed ingezet met een eerste wandeldate. Echt heerlijk! Zal idd vooral mezelf blijven volgen, iets wat ik heb geleerd en dat voelt echt goed. Lichtpuntjes (ik noem ze hier moOImenten) daar gaan we ook dit jaar opnieuw voluit voor.
LikeGeliked door 1 persoon