De eerste maanlanding – 20 juli 1969

‘It’s one small step for man,
one giant leap for mankind.’

~ Neil Armstrong ~

maanlanding

Met deze legendarische woorden zette astronaut Neil Armstrong op 20 juli 1969 de eerste menselijke voet op de maan. De eerste maanlanding was een feit. Waar was jij toen, op die eerste maanlanding?

Een vraag die ik heel goed kan beantwoorden. Ik moest toen nog geboren worden, in datzelfde jaar zo’n maand later. Als ik m’n ouders hoor vertellen over ‘vijftig jaar geleden’, dan is het vooral dit feit, wat ze zich herinneren. Het beeld van die eerste maanlanding staat op hun netvlies gebrand en was toendertijd in zwart-wit beeld te zien op het journaal.

Televisie was toen niet te vergelijken met wat televisie nu voorstelt. Vaak had men toen nog zwart-witteevee. Kleurentelevisie werd uitgevonden in 1967 in Nederland en -pas in 1971 geïntroduceerd in België. We kunnen het ons de dag van vandaag nog moeilijk voorstellen. Alles gaat nu in zo’n razendsnel tempo aan ons voorbij. Het is haast niet meer te volgen, al die extra’s en toeters en bellen bij zo’n kleurentelevisie.

Het moet een geweldige tijd geweest zijn, met al die legendarische momenten. Denken we ook aan de overwinning van Eddy Merckx, die toen voor het eerst de Tour de France won. Nu, 50 jaren later, kijk ik – nota bene als leek in het wielrennen – maar wàt graag naar ‘Vive le vélo‘ op één. Zalige televisie vind ik dat! Niet alleen kan ik het nu min of meer volgen als er over ‘de Tour’ wordt gesproken.

Eddy Merckx

Wat ‘Vive le vélo’ zo uniek maakt, zijn die extra’s erbij. Een stukje geschiedenis van de locatie waar men op dat ogenblik, tijdens die welbepaalde étappe, vertoeft. Interviews met bijzondere mensen die iets bijzonder te vertellen hebben. En dan die beelden! Mooie beelden van mooie landschappen als toetje erbovenop. Karl Vannieuwkerke is ook zo’n heerlijk presentator die het geheel naadloos aan elkaar praat.

50 jaar geleden vond tevens het eerste Woodstock festival plaats. Woodstock dat toen stond voor het hoogtepunt van de tegencultuur en -van het hippietijdperk. Het haalt een beeld in me naar boven van hippies, drugs, vrijheid, love peace and happiness, flower power en … Forrest Gump. Die film heeft me allicht het dichtst bij Woodstock gebracht. Die éne scène waarin Forrest Gump – als Vietnam veteraan – de hippe menigte toespreekt met zijn speech. ‘Zijn’ Jenny die dan plots out of the blue uit het opgehitste publiek door het water waadt richting ‘haar’ Forrest. Heerlijke film vind ik dat!

De 50e verjaardag van deze hoogtepunten zijn een feit. Soms…heel soms wil ik wel eens terug naar die tijd, met zoveel minder dan wat we vandaag de dag gewoon zijn. Sociale media bestonden toen nog niet. Afspreken met vrienden gebeurde toen nog telefonisch. Zagen we elkaar op school, waren we nog niet uitverteld omdat alles al via sms of chat was gezegd. Het zijn andere tijden nu. Al zal ook toen niet alles rozegeur en maneschijn geweest zijn. Nieuwe tijden, nieuwe feiten! Of zoals Tom Hanks het zo mooi kon zeggen in die film:

My mama always said
‘Life is like a box of chocolate.
You never know what you’re gonna get.’ 

~ uit: Forrest Gump ~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

 

 

BRON foto’s: pixabay.com + eigen beeldmateriaal