Wat het weekend bracht (22)

De laatste tijd mogen we van geluk spreken, telkens wanneer er goed weer is voorspeld en dit (ook) in het weekend valt. Leuk meegenomen voor de werkende mens die tijdens de week veelal binnen vertoeft.

Het is dan echt genieten. En omdat ik voornamelijk hou van de tussenseizoenen – van de lente en van de herfst – zie je me vooral dàn actiever bezig.

Hier volgt dus een volgende Wat het weekend bracht.

Vrijdag

Op vrijdag de aanzet: een kleine wandeling in de zon tijdens de middagpauze met de collega’s. Daar in de stad waar ik momenteel mijn opleidingsparcours doorloop.

En òf dat onzettend deugd heeft gedaan, die eerste echte zonnestralen. De vitamine D deed alvast zijn werk. De energie voelde ik zò toestromen. Gelukkig zijn het nog geen schadelijke UV stralen. Daarvoor zou de zon nog te laag staan, aldus onze weerman. Maar die zonnebril, die laat ik toch liever niet thuis :-).

zonnebril – breed montuur

Zaterdag

Zaterdagochtend opstaan en merken dat diezelfde zon opnieuw van de partij was. Meer moet dat niet zijn. Zo’n gelegenheid liet ik niet aan me voorbijgaan om ook nu weer te gaan genieten buiten.

Op het programma: een voormiddagje naar de markt. Daarvoor sta ik met plezier vroeger op. Verse groenten, vers fruit, ook nog even langs het kippenkraam en rustig wat rondkuieren.

Tussen die vele gezellige kraampjes ook een bloemenkraam. Ik hou nogal van pasteltinten. Wat is er dan leuker om dat lentegevoel alvast in huis te toveren dan zo’n mooi pastelkleurig boeket?

In de  namiddag werd een deugddoende wandeling afgelegd.  Totaal toch zo’n 11.000 stappen (wat nota bene voor mijn normen véél is 😉 ).

Zalig is het dan om af en toe eens stil te staan en rondom je heen te kijken. De drukte van alledag even te laten laten voor wat het is.  Echt prachtig wat je dan allemaal te ziet èn te horen krijgt!

Nieuwdonk -Overmere

Nieuwdonk – Overmere

Zondag

Zodra die eerste warmte zich aankondigt, heb ik meer zin in zo’n ⇓ koude schotel dan -warme maaltijd. Dat was nu niet anders. Het doet me instant denken aan vakantie, aan het Niets moet, alles mag – gevoel, aan heerlijke terrasjesdagen, aan een dagje aan zee.

koude schotel

De extra energie die de zon me had geschonken, heeft er tevens voor gezorgd dat er nog duchtig verder werd opgeruimd. Ook verpakkingen allerhande – ik houd nog steeds tè veel bij – moesten er deze keer aan geloven.

Gelukkig dacht ik er tijdig aan, om de touwen en linten ⇓ van die verpakkingen te redden. Die kwamen immers goed van pas voor m’n dochter en haar volgende stageopdracht met dit gelijknamige thema.

En zo…was dat weekend een mooie balans tussen in- en ontspanning. Iedereen gelukkig, iedereen tevree!

touwen en linten

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~